ضمن عرض تبریک به مناسبت حلول ماه با برکت رجب المرجب ومیلاد سراسرنور پنجمین مهرتابناک سپهر امامت وولایت حضرت امام محمد باقر(ع) وهمچنین تبریک فرارسیدن سال نو وعید باستانی محضرهمه مسلمین عالم ،مختصری ازاداب ورسوم هشهریان عزیزم  دررابطه با عید نوروزرا بیان می کنم.

مردم بافرهنگ کشورعزیزمان ایران به ویژه همشهریان بزرگوار اگربخواهم درچند جمله کوتاه اداب ورسوم مردم وردنجان درایام نوروزرابیان کنم باید گفت که اداب ورسوم دراین موضوع به دوقسمت تقسیم می شودقسمت اول که مانند سایرمردم صورت می گرفت ومشترک بود مانند کاشت سبزه، چیدن سفره هفت سین، دیدوبازدیدو...می باشد.

اما یک سری رسم ویژه ای داشتند که شاید اختصاصی تربودمانند اینکه درشب عیدجوانان شال اندازی می کردند به این صورت که یک دستمالی را به یک بند بلندبسته وازروی پشت بام یاازطریق مسیردودکش بخاری های قدیمی ویا ازجلوایوان خانه به پایین می انداختندوبا تکرار تخم تخم تخم صاحب خانه را متوجه شال اندازی خود می نمودندصاحب خانه هم درصورتی که که تخم مرغ رنگ کرده داشت داخل شال بسته ویا اجناس دیگروآنهایی که وضع مالی بهتری داشتند پول می گذاشتند ومیگفتند مبارک است برو وهرکس شالش راانداخته بود شالش را می کشید ومیرفت به این رسم پرشالی می گفتند.

مردم شهروردنجان به پا اوردن نفراول اعتقاد بسیاری داشتند واگرنفراول که برای گرفتن عیدی می امدتاسال بعدی برای این خانواده خیروخوبی می رسید می گفتندفلانی خوش قدم است وسال بعد درشب عید ازهمان نفر می خواستند که بازاولین نفری باشد که به منزلشان برودوبه اصطلاح پا بیاوردوبه این فرد عیدی ویژه ای  میدادندواین فرد به خوش قدمی مشهورمی شد و اکثرا خانواده سادات وکودکان ونوجوانان مشمول این عیدی می شدند

پلوشب عید عید هم بسیار مهروف بود دلیل این امر این بود که به دلیل کمبود  ونامناسب بودن وضعیت اقتصادی بسیاری ازمردم درتامین مایحتاج همه تلاش می کردندکه هرطورهست شب عیدرا مقداری برنج تهیه کردو وپلو بپزند که به پلو عید معروف می شد.این چکیده بسیارخلاصه ازاداب وروم مردم بافرهنگ وتمدن وردنجان بود که با توجه به محدودیت ها بیان شد.

امیدوارم سال1397برای مردم فهیم وارزشمند ایران به ویژه همشهریان گرامی سالی سرشاراز موفقیت وتندرستی وسلامتی باشد وهمچنین سال پرازنعمت وازبین رفتن بیکاری ورحمت پروردگارباشد.

پیشاپیش سال نو برهمه مبارک

مسلم مولوی وردنجانی